ค่ำคืนที่พระจันทร์เต็มดวง
เปล่งประกายแสงทั่วท้องนภา
หนาวเหน็บจนแทบทนไม่ไหว
เย็นเยือกถึงในจิตใจ
พื้นน้ำแข็งมีเงาสะท้อน
ส่องให้เห็นแค่เพียงตัวเรา
ที่ยืนร้องไห้คนเดียวและเหมือนว่าหยดน้ำตา
กลายเป็นหิมะร่วงโรยสู่พื้น
เทพแห่งหิมะโปรดพัดพาฉันไป
กลบเกลื่อนให้ฉันได้หายไปท่ามกลางสีขาว
คงฉันไว้... ตราบนานเท่านาน