Τι περίεργη εποχή
Να σε θέλω πιο πολύ
Τι περίεργος καημός
Που μου λείπεις διαρκώς
Έλα με το πρώτο φως
Έλα να σιγουρευτώ
Πως δεν έχασα καιρό
Και πως τίποτ' άλλο πια
Δεν αξίζει τελικά
Κι ούτε πρόκειται ξανά
Περιμένω, περιμένω
Πότε θα 'ρθει αυτό το τρένο
Που θα 'σαι μέσα μέσα εσύ
Κι ό,τι με ενοχλεί
Θα γίνει καπνός
Περιμένω, περιμένω,
Όσο χρειαστεί θα μένω
Σημάδια μου θα βρεις
Για να μη χαθείς
Εδώ είναι ο σταθμός
Εδώ είν' ο σταθμός
Πώς μπορεί η αναμονή
Έτσι να συνηθιστεί
Τόσα τρένα που περνούν
Και αγάπες κουβαλούν
Μια για μένα δεν χωρούν;
Μια για μένα που 'χω <<δέσει>>
Όσα σου 'χανε αρέσει
Να στα δώσω να χαρείς
Να ξανασιγουρευτείς
Πως για μένα θες να ζεις