Zimny grudniowy wiat,
gnacy wierzcho³ki drzew,
pradawnych Cieni,
zachowa³ Pamiêæ i Czeæ.
Mrony ksiê¿yca blask,
odbity w ich oczach,
mrozi m¹ duszê i krew.
Ciemny mistyczny wiatr,
wiatr z mrocznych wieków,
porywa m¹ duszê,
porywa mój wiat.
Pradawny pó³nocny kraj,
z ziemi¹ skalana krzy¿ami,
gdzie wolnosæ Twa?
gdzie duma?
ile sen Twój ju¿ trwa?
Czerwone p³omienie ognisk,
na stokach góry,
wybranej przez bogów,
k³êby dymu wzlatuj¹
ku chwale ich wiecznym imionom.
W krêgu kamiennych o³tarzy,
przesi¹kniêtych zapachem czasu,
zastyg³e w kamieniach s³owa,
przemówi¹ w te magiczna noc.
Odleg³y przeciag³y skowyt,
szarych dzieci nocy,
legendy zmroku,
zapomniane od wieków odkrywa.
Gdy hymny sêdziwych Bogów,
rozbrzmiej¹ wród gór,
wróci wolnoæ,
wróci si³a,
która z³amie rdzeá krzy¿a.
Na Ziemi Przodków Video (MV)
Thy Worshiper - Na Ziemi Przodków Lyrics
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
Zimny grudniowy wiat,
gnacy wierzcho³ki drzew,
pradawnych Cieni,
zachowa³ Pamiêæ i Czeæ.
Mrony ksiê¿yca blask,
odbity w ich oczach,
mrozi m¹ duszê i krew.
Ciemny mistyczny wiatr,
wiatr z mrocznych wieków,
porywa m¹ duszê,
porywa mój wiat.
Pradawny pó³nocny kraj,
z ziemi¹ skalana krzy¿ami,
gdzie wolnosæ Twa?
gdzie duma?
ile sen Twój ju¿ trwa?
Czerwone p³omienie ognisk,
na stokach góry,
wybranej przez bogów,
k³êby dymu wzlatuj¹
ku chwale ich wiecznym imionom.
W krêgu kamiennych o³tarzy,
przesi¹kniêtych zapachem czasu,
zastyg³e w kamieniach s³owa,
przemówi¹ w te magiczna noc.
Odleg³y przeciag³y skowyt,
szarych dzieci nocy,
legendy zmroku,
zapomniane od wieków odkrywa.
Gdy hymny sêdziwych Bogów,
rozbrzmiej¹ wród gór,
wróci wolnoæ,
wróci si³a,
która z³amie rdzeá krzy¿a.
gnacy wierzcho³ki drzew,
pradawnych Cieni,
zachowa³ Pamiêæ i Czeæ.
Mrony ksiê¿yca blask,
odbity w ich oczach,
mrozi m¹ duszê i krew.
Ciemny mistyczny wiatr,
wiatr z mrocznych wieków,
porywa m¹ duszê,
porywa mój wiat.
Pradawny pó³nocny kraj,
z ziemi¹ skalana krzy¿ami,
gdzie wolnosæ Twa?
gdzie duma?
ile sen Twój ju¿ trwa?
Czerwone p³omienie ognisk,
na stokach góry,
wybranej przez bogów,
k³êby dymu wzlatuj¹
ku chwale ich wiecznym imionom.
W krêgu kamiennych o³tarzy,
przesi¹kniêtych zapachem czasu,
zastyg³e w kamieniach s³owa,
przemówi¹ w te magiczna noc.
Odleg³y przeciag³y skowyt,
szarych dzieci nocy,
legendy zmroku,
zapomniane od wieków odkrywa.
Gdy hymny sêdziwych Bogów,
rozbrzmiej¹ wród gór,
wróci wolnoæ,
wróci si³a,
która z³amie rdzeá krzy¿a.