Son çare ölmek bile değil
Biraz gücüm olsaydı gelirdim
Gözüm üstünde değil bundan sonra
Yanında taşıma beni, bırak
Çarparım taşlara
Benim olma ki değ bütün bu dünyalara
Belki yarım kaldım
Bence en doğrusuydu yaptıklarına say
Çünkü yoruldum, peşinde sürüklenmek sorun değil de
Koşup hiçbir yere varamadığımı düşündükçe gülüyorum
Belki yarım kaldın
Ağır konuştuysam da sustuklarıma say
Çünkü değiştin, aslında hep böyleyim desende
Benim hayal ettiğim sen artık uzaklarda biliyorum
Dolsun içim benim, ağlamam
Yine yer yok içimde dünyalara
Değişir mi dediklerin sonradan?
Bana kar kalmaz derdim
Dolsun içim benim yok ziyanı
Çevirdi gidişlerin dört bir yanımı
Yine de durmadan beklerim
Bana dert etmez kalbim (ya)
Belki yanlış anladım
İhtimal vermesem de umutlarım var
Çünkü çok garip. şu an olduğun yeri bilmesemde
Yapabileceklerin canımı acıttıkça yaşıyorum
Uyanmamayı diliyorum artık hep yattığımda
Asıp kendimi kurtarmam için o aynı kabus başlamasın
Öldüğünü düşünmek bittiğini bilmekten güzel
Uyandığımda gözlerimden vücuduma kan bulaşır
Belki yarım kaldım
Beni hatırladıkça umutlarına bak
Çünkü oradayım. duvarda asılı birşey kalmadı
Çok özleyince ortadan kesilmiş resimlerine bakıyorum
Belki yarım kaldın
Kendini kandırdıkça hep gökyüzüne bak
Çünkü güneş yok, kaybolursan kork çünkü ben de yokum
Bu akşam içimdekileri dinledikçe susuyorum
Dolsun içim benim, ağlamam
Yine yer yok içimde dünyalara
Değişir mi dediklerin sonradan?
Bana kar kalmaz derdim
Dolsun içim benim yok ziyanı
Çevirdi gidişlerin dört bir yanımı
Yine de durmadan beklerim
Bana dert etmez kalbim
Dolsun içim benim, ağlamam
Yine yer yok içimde dünyalara
Değişir mi dediklerin sonradan?
Bana kar kalmaz derdim
Dolsun içim benim yok ziyanı
Çevirdi gidişlerin dört bir yanımı
Yine de durmadan beklerim
Bana dert etmez kalbim