Περνούν οι μέρες,
και γυρεύουν δανεικά
από ζωές που τρέχουν
χρόνια στα χαμένα
Περνούν τα όνειρα
κυλούν μηχανικά
ποιος θα μου δώσει
την αλήθεια μες στο ψέμα
Μόνο ένας φίλος
τώρα έμεινε για μένα
Ραμ, μιλιγκράμ, ινσταγκράμ
φεισμπουκ πόσα λαΪκ
πες μου λοιπόν στο παρόν
δι ευχων κι οπου πάει
Ραμ,μιλιγκράμ.ινσταγκραμ
φεισμπουκ πόσα λαΪκ
Δεν το μπορώ,σ'ενα κόσμο
να ζω γκίγκα-μπάΪτ
Γυρνούν με δάκρυα,
οι πόθοι τις νυχτιές
καιγω ζητάω το ταξίδι
στη φωνή τους
Μιλούν για αγάπες
που ξεχάστηκαν στο χθες
και μου αφήνουνε για δώρο
την πληγή τους
Μόνο ενας φίλος
θα με έπαιρνε μαζί του