Gdy spod dywanu suną kurz i twoje ciało
Nie ma muzyki
Roztoczą swoje troski jak stado mgieł za fabryczną bramą
Nie ma muzyki
Odnajdziesz swoją twarz w smutku ludzi, których nie znałeś
Nie ma muzyki
Gdy zamiast skrzydeł rozłożysz swoje głupie ciało
Nie ma muzyki
Gdy zgaśnie światło noce są już tylko dla ciebie
Cokolwiek sobie przyśnisz
Cokolwiek będziesz chciał
Raz na sto lat
A słońce znów zaszło
I zachodzić będzie każdego dnia
There is no music
When they remove dust and your body from under the rug
There is no music
They will spread their worries like wreaths of fog behind the factory gate
There is no music
You will find your face in the sadness of the people you didn't know
There is no music
When instead of wings you spread your stupid body
There is no music
When the light goes out the nights are only for you
Whatever you dream about
Whatever you want
Once in a hundred years
The sun has gone down again
And it will go down every other day