ik heb bloemen voor je meegenomen en ik dwing mezelf tot een kus op je gezicht ik lieg dat je er beter uitziet en je glimlacht in het bleke licht een man omhelst zijn vrouw en ze gaan eten in een woning aan de overkant daar te mogen wonen voor één avond een avond als altijd, niets aan de hand in het paradijs we zeggen niet terzake doende dingen wat is de koffie hier goedkoop het bezoek wil dolgraag afscheid nemen en ik haat mezelf als ik naar buiten loop en ik kijk naar de sterren, kijk naar de maan onverschillig in hun eeuwig bestaan oog in oog met wat altijd zal zijn het maakt het zo groot ze maken ons te klein voor het paradijs ik heb bloemen voor je meegenomen...