Ես մի սիրտ երկու թոք
Ասեց ոմն ոգ իր մտքում
Ու ոչ մեկն ու ոչ էլ մյուսն
Իմ վրա երբեք հույս չեն դնում
Ու երբ դու վազում ես կետից կետ
Ես վազում եմ ինձանից հեռու
Մարմնովս բախկացած աղմուկից
Աղմուկից որ ոչ ոգ չի լսում
Գիշերն իջավ գոռալով կանչում եմ քեզ
Բայց մենակ քամին պաչում ա վերքերս
Աչքերն անզգույշ նայեցին աչքերի մեջ
Կարծես ոչինչ տեղի չի ունեցել
Բայց ինչից ա սենց հարվածում
Կրցքավանդակի հատվածում
Ինչից ա սենց հարվածում
Կրցքավանդակի հատվածում
Դու աշխարհ ջուր ու հող
Բայց չափից շատ կեղտ փնտրող կա ստեղ
Ինձ թող ես ինքս իմ վերքն եմ
Ձեռք դողացող երբ ինչ-որ մի կերպ
Ներս անցնում ա հոսանք
Ինձ սպասում են այնտեղ որտեղ մենք չկանք