Ես սովոր եմ հույսով եմ
Չեմ գնա վարի
Մտքերի խցանումների մեջ
Օրը գլորվում ա հեչի պես
Բայց թունդ գիշեր անքնություն
Էս լռությունն ինձնից բոյով ա
Ով սրել ա սրիչով քեզ
Ով ես դու ով ու ինչով
Քեզ օգնեմ ինչ ես ուզում
Վազում ոսկորներիս միջով
Ղզբզում ես իմ գիշերը
Կրծած պոչը գրիչով
Վաղը մոտ ա բայց վախկոտ ա
Առավոտվա թարմ հոտը
Դատարկում կանաչ շշերը
Դարակից հանում հուշերը
Վեր քեզնից ինձնից հեռու
Երբ ա էս գիշերն անցնելու
Հանի մտքիցս թելը
Չեմ հիշում ինչ ա քնելը
Քել թարգենք անվերջ էս խաղը
Թող հանգիստ թող շուտ գա վաղը
Անքնություն անգույն գիշերն ինձնից ուժեղ ա
Անքնություն դատարկությունն ինձնից մեծ ա
Պատկերները մթության մեջ
Ու բոլոր սխալ արած քայլերը
Անքնություն անգույն գիշերն ինձնից ուժեղ ա
Անքնություն դատարկությունն ինձնից մեծ ա
Չստացված էպիզոդները
Գույնզգույն ծաղկում են աչքերիս դեմ