Karla Bosch - EMOSIES Lyrics

Ek voel alleen in die nag vrou
My hart is 'n oseaan in die donker lig
Verlangend na iemand wat my sal verstaan
My skadu's dans in die maanlig se skyn

Ek is verward en gevang in my eie geraas
Huilend in die wind 'n storm wat my besit
Ek sukkel tussen die sagte fluisteringe van my gedagtes

Verdrinkend in die gety van my emosies
Ek is 'n vreemdeling in my eie vel vrou
My stem is 'n roep in 'n dooie stilte
Die hartseer druk teen my bo-bors 'n swaar gewig
Want
Ek soek na antwoorde in die spieël se oë

Die skadu's maak hul eie stories
Hulle fluister in die koel briesies
Terwyl die maanlig dans op die see
Verdrinkend in die gety van my emosies
Ek is 'n vreemdeling in die dooie stilte

Verdrinkend in die gety van my emosies
Ek is 'n vreemdeling in my eie vel vrou
My stem is 'n roep in die dooie stilte
Die hartseer druk teen my bo-bors 'n swaar gewig
Want
Ek soek na antwoorde in die spieël se oë

Die skadu's maak hul eie stories
Hulle Fluister in die koel briesies
Terwyl die maanlig dans op die see

Verdrinkend in die gety van my emosies
Ek is 'n vreemdeling in my eie vel vrou
My stem is 'n roep in die dooie stilte

Die hartseer druk teen my bo-bors 'n swaar gewig
Want
Ek soek na antwoorde in die spieël se oë
Ek is 'n vreemdeling in die dooie stilte

Verdrinkend in die gety van my emosies
Ek is 'n vreemdeling in my eie vel vrou
My stem is 'n roep in die dooie stilte
Die hartseer druk teen my bo-bors, 'n swaar gewig
Want
Ek soek na antwoorde in die spieël se oë

Ek is gevang in my eie geraas
Storm wat my besit
Ek sukkel tussen die sagte fluisteringe van my gedagtes