Autobus moknie
Znów siedzę drżąca
I oczy mokną
Trwam
Cień widzę w oknie
Jednym z tysiąca
Lecz ja to okno
Znam
Nie powiem nic
To jest zaułek wspomnień
Z tym trzeba żyć
Nie pukaj
Nie wchodź do mnie
Tu ani wejść
Ni wyjść
A ty kochanie
Wpatrzony w ciemność
Spod ciężkich powiek
W dal
Masz w duszy kamień
I twarz kamienną
Chcesz zabić w sobie
Żal
Nie powiem nic
To jest zaułek wspomnień
Z tym trzeba żyć
Nie pukaj
Nie wchodź do mnie
Tu ani wejść
Ni wyjść
Irena Santor - Zaułek wspomnień Lyrics
Irena Santor - Zaułek wspomnień Lyrics
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
Autobus moknie
Znów siedzę drżąca
I oczy mokną
Trwam
Cień widzę w oknie
Jednym z tysiąca
Lecz ja to okno
Znam
Nie powiem nic
To jest zaułek wspomnień
Z tym trzeba żyć
Nie pukaj
Nie wchodź do mnie
Tu ani wejść
Ni wyjść
A ty kochanie
Wpatrzony w ciemność
Spod ciężkich powiek
W dal
Masz w duszy kamień
I twarz kamienną
Chcesz zabić w sobie
Żal
Nie powiem nic
To jest zaułek wspomnień
Z tym trzeba żyć
Nie pukaj
Nie wchodź do mnie
Tu ani wejść
Ni wyjść
Znów siedzę drżąca
I oczy mokną
Trwam
Cień widzę w oknie
Jednym z tysiąca
Lecz ja to okno
Znam
Nie powiem nic
To jest zaułek wspomnień
Z tym trzeba żyć
Nie pukaj
Nie wchodź do mnie
Tu ani wejść
Ni wyjść
A ty kochanie
Wpatrzony w ciemność
Spod ciężkich powiek
W dal
Masz w duszy kamień
I twarz kamienną
Chcesz zabić w sobie
Żal
Nie powiem nic
To jest zaułek wspomnień
Z tym trzeba żyć
Nie pukaj
Nie wchodź do mnie
Tu ani wejść
Ni wyjść