A kiedy już przyjdzie czas
Pełne po brzegi są kawiarenki
Pod okna ich, całe z gwiazd
Gdzieś w zakamarki wielkich miast
Ciągnie nas
Kawiarenki, na, na, kawiarenki, na, na
Małe tak, że zaledwieś wszedł
Zniżasz głos aż po szept
Mimochodem, kamień w wodę
Wpadnie coś, z bardzo wielkich spraw
W czarną toń małych kaw
Kawiarenki, na, na, kawiarenki, na, na
Z cienia w pół i ze świata w pół
Ty i ja, i nasz stół
Za witrażem szklanych marzeń
Ledwo świat poznajemy już
Choć jest tuż
Miejsc koło nas coraz mniej
Już dymi z okien złotym obłokiem
I barman już woła: "hej"
Już kawiarenka rusza w rejs
Wielki rejs
Kawiarenki, na, na, kawiarenki, na, na
Stolik nasz w nieważkości lamp
Krąży tu, krąży tam
Filiżanki, białe ptaki
Lecą wprost w kolorowy dym
Płyną w nim, giną w nim
Pan i Pani zaszeptani
Któż to wie, gdzie naprawdę są
Ona z nim, i on z nią
Kawiarenki, kawiarenki, na na
Porwą gdzieś w siódme niebo aż, stolik nasz
Na, na, na, na
Kawiarenki, kawiarenki
Porwą gdzieś w siódme niebo aż, stolik nasz
Na, na, na, na
Odpływają kawiarenki Video (MV)
Irena Jarocka - Odpływają kawiarenki Lyrics
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
A kiedy już przyjdzie czas
Pełne po brzegi są kawiarenki
Pod okna ich, całe z gwiazd
Gdzieś w zakamarki wielkich miast
Ciągnie nas
Kawiarenki, na, na, kawiarenki, na, na
Małe tak, że zaledwieś wszedł
Zniżasz głos aż po szept
Mimochodem, kamień w wodę
Wpadnie coś, z bardzo wielkich spraw
W czarną toń małych kaw
Kawiarenki, na, na, kawiarenki, na, na
Z cienia w pół i ze świata w pół
Ty i ja, i nasz stół
Za witrażem szklanych marzeń
Ledwo świat poznajemy już
Choć jest tuż
Miejsc koło nas coraz mniej
Już dymi z okien złotym obłokiem
I barman już woła: "hej"
Już kawiarenka rusza w rejs
Wielki rejs
Kawiarenki, na, na, kawiarenki, na, na
Stolik nasz w nieważkości lamp
Krąży tu, krąży tam
Filiżanki, białe ptaki
Lecą wprost w kolorowy dym
Płyną w nim, giną w nim
Pan i Pani zaszeptani
Któż to wie, gdzie naprawdę są
Ona z nim, i on z nią
Kawiarenki, kawiarenki, na na
Porwą gdzieś w siódme niebo aż, stolik nasz
Na, na, na, na
Kawiarenki, kawiarenki
Porwą gdzieś w siódme niebo aż, stolik nasz
Na, na, na, na
Pełne po brzegi są kawiarenki
Pod okna ich, całe z gwiazd
Gdzieś w zakamarki wielkich miast
Ciągnie nas
Kawiarenki, na, na, kawiarenki, na, na
Małe tak, że zaledwieś wszedł
Zniżasz głos aż po szept
Mimochodem, kamień w wodę
Wpadnie coś, z bardzo wielkich spraw
W czarną toń małych kaw
Kawiarenki, na, na, kawiarenki, na, na
Z cienia w pół i ze świata w pół
Ty i ja, i nasz stół
Za witrażem szklanych marzeń
Ledwo świat poznajemy już
Choć jest tuż
Miejsc koło nas coraz mniej
Już dymi z okien złotym obłokiem
I barman już woła: "hej"
Już kawiarenka rusza w rejs
Wielki rejs
Kawiarenki, na, na, kawiarenki, na, na
Stolik nasz w nieważkości lamp
Krąży tu, krąży tam
Filiżanki, białe ptaki
Lecą wprost w kolorowy dym
Płyną w nim, giną w nim
Pan i Pani zaszeptani
Któż to wie, gdzie naprawdę są
Ona z nim, i on z nią
Kawiarenki, kawiarenki, na na
Porwą gdzieś w siódme niebo aż, stolik nasz
Na, na, na, na
Kawiarenki, kawiarenki
Porwą gdzieś w siódme niebo aż, stolik nasz
Na, na, na, na