Identity - Vieze Visies Lyrics

Vieze visies... in de steek gelaten
Zwarte wolken, vullen eindeloze gaten
Vragen over 't goede en vragen over 't kwade
Ma vragen plooien rimpels cutten scars in mijn gelaat
Mijn vieze visies worden in de steek gelaten
Zwarte wolken vullen eindeloze gaten
Ik heb vragen over 't goede en vragen over 't kwade
Maar mijn vragen plooien rimpels, cutten scars in mijn gelaat
Mijn vieze visies worden in de steek gelaten
Zwarte wolken vullen eindeloze gaten
Ik heb vragen over 't goede en vragen over 't kwade
Maar mijn vragen plooien rimpels, cutten scars in mijn gelaat
Ik kan nooit niks loslaten draag al mijn bagage mee
Hoofd gefocust al doen mijn armen en mijn schouders zeer
Zelde ziede mijn zwaktes wil ze ni delen nee
Mensen da mij kennen ervaren ze zelfs maar ene keer
Ben het type da van buiten weer naar binnen keert
Zo opgesloten in mezelf da 'k relativeren verleer
Angsten zorgen voor paniek zonder een rede
Gedachten geven op door d'energie dak ben aan 't geven
Zakken tot over 't hoofd geen vrienden da mij herkennen
En muren torenhoog ik ni buiten niemand binnen
Zelfs ni de famille da lief achter mijn ziel zoekt
Adrenaline zorgt da als ik nimeer kan, ik moet!
Dus vraag één op mijn lijst, waar de gebroken zielen zijn
Zet mij der bij, op zij, voel mij op slot, ben nimeer vrij
De schijn dak gaf collapsed
En dan het toneel alleen dat ik speel, eindigd in een tweestrijd
Mijn vieze visies worden in de steek gelaten
Zwarte wolken vullen eindeloze gaten
Ik heb vragen over 't goede en vragen over 't kwade
Maar mijn vragen plooien rimpels, cutten scars in mijn gelaat
Mijn vieze visies worden in de steek gelaten
Zwarte wolken vullen eindeloze gaten
Ik heb vragen over 't goede en vragen over 't kwade
Maar mijn vragen plooien rimpels, cutten scars in mijn gelaat
Verpakt verbloemd, verwelkt en kapot
Verbrand verdoemd, ogen toe rechtaf op 't lot
Moeite me slapen en dromen, maken de dage kort
De nachten dan weer lang ben in gedachtes terug op tocht.
Zelf opgezocht voor het geven van een plaats
'T is een gok ma ik wordt zot door da breken van laatst
Wege vol me gate de langs de kant gladde paden
Ik mag vallen verreken breken, zal altijd blijven gaan hé
Want 't leve lacht, lever al verkracht, mijn longe smoor ik zwart, ellende heeft mij in zijn macht
Vind ik geluk wordt het gevoeld, wa rust is wa ik zoek
Ma wil ik meer en kom ik terug het is een zege en een vloek
Vraag twee op mijn lijst, waar de gebroken zielen zijn
Zet mij der bij, op zij, voel mij op slot, ben nimeer vrij
De schijn dak gaf collapsed
En dan het toneel alleen da ik speel, eindigd in een tweestrijd
Mijn vieze visies worden in de steek gelaten
Zwarte wolken vullen eindeloze gaten
Ik heb vragen over 't goede en vragen over 't kwade
Maar mijn vragen plooien rimpels, cutten scars in mijn gelaat
Dus, mijn vieze visies worden in de steek gelaten
Zwarte wolken vullen eindeloze gaten
Ik heb vragen over 't goede en vragen over 't kwade
Maar mijn vragen plooien rimpels, cutten scars in mijn gelaat
Vieze visies... In de steek gelaten
Zwarte wolken, vullen eindeloze gate
Vragen over 't goede en vragen over 't kwade
Ma vragen plooien rimpels cutten scars in mijn gelaat