Wieczne ¿ycie, M³odoæ , Si³a
Jab³oá niemiertelnoci, boskoæ która nieprzemija
Z oczu Iduny bije srogoæ
Asgard jest krain¹ bogów, Odejd st¹d nim nasza moc zniszczy ciê
Oto stojê u wrót mojego po¿¹dania i oddycham mg³¹ pokrzepienia. Mój spryt i si³a s¹ niezwyciê¿one
Strze¿cie siê strze¿cie, o wielcy bogowie
I wzbi³ siê wysoko, by chciwie porwaæ j¹. W swe szpony pochwyci³ bezcenne klejnoty
Ju¿ nikt mi nie przeszkodzi zniszczyæ niemiertelnych. Z³ote jab³ka olepiaj¹ mnie swym blaskiem
A ich matka usycha...
Ju¿ nikt mi nie przeszkodzi zniszczyæ niemiertelnych. Czujê radoæ z haniebnego czynu
Jestem wielki, niepokonany
Lecz có¿ kto mie wkroczyæ do mojej jaskini i porwaæ Idunê. To podstêpny Loki, wnet dogoniê ciê
Krwawo zemszczê siê...
Tak wielce zalepiony orze³ poszybowa³ za nim. W momencie gdy przelatywa³ nad bramami Asgardu
Thor strza³a gromow¹ roznieci³ ogieá...
P³omienie siêgnê³y or³a bolenie opalaj¹c mu skrzyd³a. Run¹wszy w ogieá zamieni³ siê w popió³
Herjalf - Iduna Lyrics
Herjalf - Iduna Lyrics
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
Wieczne ¿ycie, M³odoæ , Si³a
Jab³oá niemiertelnoci, boskoæ która nieprzemija
Z oczu Iduny bije srogoæ
Asgard jest krain¹ bogów, Odejd st¹d nim nasza moc zniszczy ciê
Oto stojê u wrót mojego po¿¹dania i oddycham mg³¹ pokrzepienia. Mój spryt i si³a s¹ niezwyciê¿one
Strze¿cie siê strze¿cie, o wielcy bogowie
I wzbi³ siê wysoko, by chciwie porwaæ j¹. W swe szpony pochwyci³ bezcenne klejnoty
Ju¿ nikt mi nie przeszkodzi zniszczyæ niemiertelnych. Z³ote jab³ka olepiaj¹ mnie swym blaskiem
A ich matka usycha...
Ju¿ nikt mi nie przeszkodzi zniszczyæ niemiertelnych. Czujê radoæ z haniebnego czynu
Jestem wielki, niepokonany
Lecz có¿ kto mie wkroczyæ do mojej jaskini i porwaæ Idunê. To podstêpny Loki, wnet dogoniê ciê
Krwawo zemszczê siê...
Tak wielce zalepiony orze³ poszybowa³ za nim. W momencie gdy przelatywa³ nad bramami Asgardu
Thor strza³a gromow¹ roznieci³ ogieá...
P³omienie siêgnê³y or³a bolenie opalaj¹c mu skrzyd³a. Run¹wszy w ogieá zamieni³ siê w popió³
Jab³oá niemiertelnoci, boskoæ która nieprzemija
Z oczu Iduny bije srogoæ
Asgard jest krain¹ bogów, Odejd st¹d nim nasza moc zniszczy ciê
Oto stojê u wrót mojego po¿¹dania i oddycham mg³¹ pokrzepienia. Mój spryt i si³a s¹ niezwyciê¿one
Strze¿cie siê strze¿cie, o wielcy bogowie
I wzbi³ siê wysoko, by chciwie porwaæ j¹. W swe szpony pochwyci³ bezcenne klejnoty
Ju¿ nikt mi nie przeszkodzi zniszczyæ niemiertelnych. Z³ote jab³ka olepiaj¹ mnie swym blaskiem
A ich matka usycha...
Ju¿ nikt mi nie przeszkodzi zniszczyæ niemiertelnych. Czujê radoæ z haniebnego czynu
Jestem wielki, niepokonany
Lecz có¿ kto mie wkroczyæ do mojej jaskini i porwaæ Idunê. To podstêpny Loki, wnet dogoniê ciê
Krwawo zemszczê siê...
Tak wielce zalepiony orze³ poszybowa³ za nim. W momencie gdy przelatywa³ nad bramami Asgardu
Thor strza³a gromow¹ roznieci³ ogieá...
P³omienie siêgnê³y or³a bolenie opalaj¹c mu skrzyd³a. Run¹wszy w ogieá zamieni³ siê w popió³