Biri var kadırgalı kaliteli karaladı
Yanı kalabalık, sanık kabadayı
Haksız görmezken dedikodun yaraladı beni
Kapıları ara bırakıp satırladım anıları
Kabuk tutmaz yaralarım
Geç dolacaktır satırlarım
Nedeni hazır
Elimdekileri tutamadım
Saati kurdum fakat uyanamadım
Karardım kararsızlıktan soldu fikrim
Karma ortasında kalmakla beraber
Rüzgar yedim göğsümden
Dengesiz insanlarla dilimlendim
Beşerdim şaşardım haliyle işlendim örsümde
Gidende gelende tek kalmazdı
Yetiştim elimin erdiğince
Konuştum gerçeği dilim yettiğince
Belki ondan yüzüme kapandı kapılar
Yanında şu an var olan suretim bitecek zamanla
Giderim zamanla
Aynada bokluk yok orada hasmım var
Göz göze geldikçe karanlık psikolojiyle
Sinir basar beni ve dönemim uzar
Bu hayra alamet değil
Bu hayra alamet değil
İçimde darlık var
Bu hayra alamet değil
Bu hayra alamet değil
Bu işte bir bokluk var
İnsanlar ağır ağır gelir
Zaman kalır sanar yanında
Ahir zaman yakın talan edilir
Kalan geriye bakanıda ateş sarar
Bozkır bağ bostan kan ağlar
Çobandım yıldızken kaydı aklım
Attığım adım kadar hayal kuran
Bir çocuk sayım yaparken anladım
Derdim sosyal ağ değil
Vakit akıp gider genelgeçer bir durum iken
Hala adil değilsin insanoğlu
Nasılsın kibrinle toysun
Daha yenisin bak günahsız doğdun
Fakat yüzüme gülüp arkamdan
Bilinç açıkken nefsine yaren oldun
Sormam seni
Hep bir bahane buldun
Şimdi dünya sende kalsın
Hep lüksü umdun hala açsın
Halbuki Var olan önüne sunuldu
Doymazsın, kurnazsın
Savsaksın aptalsın ve de gaddarsın
Ne dersem diyim sana hiç
Duymazsın beni
Bu hayra alamet değil
Bu hayra alamet değil
İçimde darlık var
Bu hayra alamet değil
Bu hayra alamet değil
Bu işte bir bokluk var