Ég gekk í dag yfir forna sanda, risti í grjótin orð
Sem geyma auðnin, hér á enginn afturkvæmt
örlögin hér svo ófyrirséð
Dulur þú bauðst mér brotið loforð, að fyndi ég bráð í nauð
Stálið mig fann, höggið mig vankaði
Hugur minn hljóðlega í dauðann hvarf
Fortíðin gleymir mér, ég geymi mynd af þér
Ég skrifa orð mín við fornan sand
Einveran heldur mér í heitum eldum hér
Ég syng í hljóði við fornan sand
Ég á engan aldur, ég er blóð og sandur