Ante mare et terrās et quod tegit omnia caelum
Unus erat tōtō nātūrae vultūs in orbe
Quem dīxēre chaos: rudīs indigestaque mōlēs
Nec quicquam nisi pondus iners congestaque eōdem
Nōn bene jūnctārum discordia sēmina rērum
Nūllus adhūc mundō praebēbat lūmina tītān
Nec nova crescendō reparābat cornua phoebe
Nec circumfūsō pendēbat in aere tellūs
Ponderibus librāta suīs, nec bracchia longō
Margine terrārum porrexerat amphitrite;
Utque erat et tellūs illīc et pontus et āēr
Sīc erat īnstābilīs tellūs, innabilīs undā
Lūcis egēns āēr; nūllī suā fōrmā manēbat
Obstābatque aliīs aliud, quia corpore in ūnō
Frīgida pūgnābant calidīs, ūmentia siccīs
Mollia cum dūrīs, sine pondere, habentia pondus