[ Featuring Titos Patrikios ]
Έφερες ξανά τη γη μου
Χώμα αλαφρό και κόκκινο
Πατημένο από τύραννους και εχθρούς
Σ' ερείπια και στάχτες
Έφερες ξανά τις μπόρες
Του θαλασσινού φθινοπώρου
Που ξέπλεναν την σκόνη
Από το πρόσωπο μου
Έφερες ξανά στη γλώσσα μου
Λέξεις παλιές, θαμμένες
Σ' ερείπια και στάχτες
Βγαίνουνε τώρα μες στο φως
Κι αστράφτει η μέρα
Όπως όταν πρωτόγινε ο κόσμος